راه های مختلف اتصال برای سوئیچ ها

آبشار پورت Uplink یک رابط تخصصی است که روی یک سوئیچ برای اتصال آن به یک پورت معمولی در سوئیچ دیگر ارائه می شود.لازم به ذکر است که اتصال بین دو پورت Uplink نیست.

Switch Stacking: این روش اتصال معمولاً در شبکه های بزرگ و متوسط ​​استفاده می شود، اما همه سوئیچ ها از Stacking پشتیبانی نمی کنند.Stacking دارای پورت های انباشته اختصاصی است که می توان آن ها را به عنوان یک کل سوئیچ برای مدیریت و استفاده پس از اتصال در نظر گرفت.پهنای باند سوئیچ انباشته ده ها برابر سرعت یک پورت سوئیچ است.

با این حال، محدودیت های این اتصال نیز مشهود است، زیرا نمی توان آن را در فواصل طولانی انباشته کرد، فقط سوئیچ هایی که به هم متصل هستند می توانند روی هم قرار گیرند.

Switch Cluster: سازندگان مختلف برنامه های پیاده سازی متفاوتی برای خوشه دارند و به طور کلی سازندگان از پروتکل های اختصاصی برای پیاده سازی خوشه استفاده می کنند.این مشخص می کند که فناوری خوشه محدودیت های خود را دارد.سوئیچ‌های تولیدکنندگان مختلف را می‌توان به صورت آبشاری قرار داد، اما نمی‌توان آن‌ها را دسته‌بندی کرد.

بنابراین، روش آبشاری سوئیچ برای پیاده سازی ساده است، تنها یک جفت پیچ خورده معمولی مورد نیاز است، که نه تنها در هزینه ها صرفه جویی می کند بلکه اساساً با فاصله محدود نمی شود.روش انباشته سازی نیاز به سرمایه گذاری نسبتاً زیادی دارد و فقط می تواند در فاصله کوتاهی متصل شود و اجرای آن را دشوار می کند.اما روش Stacking عملکرد بهتری نسبت به روش cascading دارد و سیگنال به راحتی تخلیه نمی شود.علاوه بر این، از طریق روش انباشته، می توان چندین سوئیچ را به صورت مرکزی مدیریت کرد که حجم کار مدیریت را تا حد زیادی ساده می کند.